[ Sub Thai ] Dramatical murder : reconnect รูทเร็น [ New story ]
Dramatical murder : reconnect รูทเร็น
เรื่องราวพิเศษสานต่อจากภาคหลัก
( ส่วนท่านใดที่ไม่ทันได้ดูภาคหลัก อยากดูก่อน แอดมินก็มีสรุปและทำซับไทยฉากหวานให้ทางลิ้งก์นี้ค่ะ >> รูทเร็นภาคหลัก << )
ฉากจบสอง
ตอน เรื่องราวใหม่
เป็นเรื่องราวหลังจากที่โอวอลทาวน์ในแพตตินั่มเจลถล่ม และเร็นได้กลับมาอีกครั้งโดยที่อยู่ในร่างของเซย์พี่ชายฝาแฝดของอาโอบะ
= = ขอเล่าอย่างคร่าวๆ = =
หลังจากเร็นออกมาจากโรงพยาบาล และกลับมาอยู่ที่บ้านได้หลายเดือน เร็นก็ยังคงต้องคอยทำกายภาพบัดโดยที่มีอาโอบะคอยให้ความช่วยเหลืออยู่
เพราะเร็นเคยอยู่ในร่างออลเมทสุนัขมานาน พอมาอยู่ในร่างคนก็ยังไม่คุ้นชินจึงต้องการทำกายภาพบำบัดอยู่เสมอ
วันหนึ่ง ในวันที่อาโอบะเลิกงานอยู่ที่บ้าน เขาก็ชวนเร็นออกไปเดินเล่นข้างนอก ซึ่งนี่ก็นับเป็นการฝึกเร็นให้คุ้นชินกับสภาพแวดล้อมกับเป็นการทำกายภาพไปในตัวอย่างหนึ่งด้วย
อาโอบะพาเร็นไปเดินที่ถนนอาโอยากิ ซึ่งก็มีร้านค้าอยู่มากมาย อาโอบะก็พาเร็นไปดูร้านที่ขายของเกี่ยวกับอุปกรณ์ออลเมท และหยิบชิ้นหนึ่งให้เร็นดู และเร็นก็หยิบมาดมฟุดฟิด พออาโอบะเห็นอย่างนั้นก็รีบห้ามปรามเร็นว่า " ถ้าใครคนอื่นมาเห็นจะมองนายแปลกๆเอานะ "
พออาโอบะว่าอย่างนั้นเร็นก็เพิ่งรู้ตัวและหน้าจ๋อยไปเลยทีเดียว เร็นก็เลยขอโทษ และบอกว่าเขาติดนิสัยตอนที่อยู่ในร่างออลเมทสุนัขเลยเผลอทำแบบนี้
ซึ่งอาโอบะก็ปลอบใจและบอกว่า "ไม่ต้องเครียดขนาดนั้นหรอกน่า" และอาโอบะก็ลูบผมเร็นเล่น นั่นทำให้เร็นยิ้มและนึกถึงอดีต เร็นก็บอกว่านึกถึงตอนที่อาโอบะลูบเขาในตอนที่อยู่ในร่างออลเมทสุนัข ซึ่งอาโอบะก็บอกว่า "ฉันพยายามอดใจตัวเองไม่ให้เผลอลูบหัวนายแล้วนะ" เร็นก็บอกว่า " ที่อาโอบะชอบทำแบบนั้น ก็ไม่เห็นเป็นไรเลยนะ "
พอเร็นว่าอย่างนั้น อาโอบะก็ว่า " โอ๊ะ งั้นหรอ งั้นฉันจะลูบผมนายเล่นตลอดเลยน้าาา " ( แล้วอาโอบะก็ลูบผมเร็นเล่นแบบหมั่นเขี้ยว ) และเร็นก็พยักหน้าแล้วตอบว่า " ไม่เป็นไร "
ต่อมาเร็นก็พูดขึ้นว่า " คือว่า ถ้าอาโอบะสูงกว่าฉัน อาโอบะก็คงจะรู้สึกพอใจงั้นสินะ" อาโอบะที่กำลังลูบผมเร็นอย่างม่วนๆอยู่นั้น ก็หมดคำจะพูดทันใด ( เหมือนแบบแทงใจดำอาโอบะเรื่องความสูง อ๋าาาา 5555 )
ถึงอาโอบะจะแอบหงุดหงิดที่เร็นสูงกว่าตัวเองอยู่บ้าง แต่เขาก็ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เท่าไหร่แล้ว อาโอบะเลยพูดว่า " ลืมเรื่องของฉันไปเถอะน่า ตอนนี้เรากำลังพูดถึงนายอยู่นะ ถ้านิสัยเดิมๆของนายแก้ให้หายขาดไม่ได้ทันที นายก็ค่อยๆแก้ไขมันแล้วก็คอยระวังไม่ให้เผลอทำแบบนั้นแล้วกัน โอเคไหม " เร็นก็ตอบตกลงและบอกจะพยายามทำให้ดีที่สุด
ขณะที่ทั้งสองเดินไปตามทาง เร็นก็พยายามควบคุมตัวเองไม่ให้เผลอทำนิสัยเดิม และพอทั้งสองเข้าไปในร้านค้า อาโอบะก็จะซื้อของ และขอให้เร็นช่วยถือของให้ ซึ่งเร็นก็คาบของให้แทนถือ ( 5555 ) และถึงแม้เร็นจะพยายามไม่ให้ตัวเองเผลอทำนิสัยเก่าๆแล้วก็ตาม แต่เร็นก็ยังคงเผลอดมของนู่นนี่อยู่ดี อาโอบะก็เลยคิดว่า เร็นตอนนี้ก็ยังคงเป็นเร็นแบบเมื่อก่อน
ในตอนนี้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างอาโอบะกับเร็นนั้น ทั้งสองก็คิดเหมือนกันว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น พวกเขาก็ไม่คิดที่จะเสียใจกับสิ่งที่พวกเขาได้เลือก และไม่ว่ามันจะเป็นทางเลือกที่ผิดหรือถูกก็ตาม พวกเขาก็พร้อมที่จะเผชิญหน้ากับมัน
และเรื่องนี้จะเป็นไปไม่ได้เลยถ้าไม่มีเซย์ เพราะเซย์เป็นคนมอบของขวัญและปาฎิหาริย์ให้กับพวกเขา และของขวัญที่เซย์มอบให้นี้ก็นับเป็นสิ่งที่ล้ำค่าสำหรับอาโอบะมากๆ และเรื่องความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งระหว่างเร็นกับอาโอบะก็เป็นความลับมีแค่เร็นกับอาโอบะ ( และเซย์ที่รู้ )
หลังจากที่ทั้งสองเดินเล่นไปเรื่อยๆ อาโอบะก็ชวนเร็นหยุดพัก แต่ว่าเสียงเรียกชื่ออาโอบะ ก็ดังมาจากคุณโยชิเอะ นั่นทำให้อาโอบะสะดุ้งจนตัวแข็งทื่อ ซึ่งเร็นก็ดูกังวลเหมือนกัน นั่นทำให้อาโอบะรู้เลยว่า เร็นกังวลเรื่อง คลาร่า ( ออลเมทสุนัขเพศหญิง ที่โยชิเอะเป็นเจ้าของ )
โยชิเอะ
เพราะตอนที่เร็นอยู่ในร่างออลเมทสุนัข ยามที่อาโอบะไปที่เดริเวอร์รี่เวิร์ค ที่ร้านของคุณโยชิเอะ คลาร่าก็จะถามหาเร็นและตัวติดเร็นอยู่ตลอด เพราะคลาร่าชอบเร็น
พอนึกได้อย่างนั้นอาโอบะก็ก้าวไปข้างหน้ายืนกันให้เร็น และเขาก็คิดว่าโยชิเอะ ไม่เคยเห็นร่างเร็นตอนที่อยู่ในไรม์ ก็คงไม่เป็นไร แต่อาโอบะก็ไม่อยากจะโกหกมากนัก เพราะทั้งคุณโยชิเอะ คุณฮากะ และเพื่อนคนอื่นๆต่าง ก็ดีกับอาโอบะและเร็นมาก เลยจะไม่เป็นการดีนัก ถ้าโกหกมากจนเกินไป
โยชิเอะก็ถามสารทุกข์สุขดิบอาโอบะว่า มาเดินเล่นเหรอจ๊ะ มาซื้อของลดราคาที่ซุปเปอร์มาเก็ตเหรอ? บลาๆๆๆๆ และอาโอบะก็ตามน้ำเออออไป จนกระทั่งคลาร่าพูดทักขึ้นว่า " นี่ ขอขัดจังหวะหน่อย "
คลาร่า
พอได้ยินเสียงคลาร่า อาโอบะก็ตัวแข็งทื่อทันใด และรีบบอกโยชิเอะเพื่อปลีกตัวหนีว่า " ผมมีธุระ เลยจะขอตัวก่อนนะครับ... "
แต่คลาร่าก็รีบท้วงว่า " เดี๋ยวก่อน ฉันไม่เจอเจ้าขนปุยน้ำเงินมาพักหนึ่งแล้วนะ " นั่นก็ทำให้โยชิเอะเพิ่งสังเกตเหมือนกันว่าอาโอบะไม่ได้พาเร็นร่างออลเมทสุนัขมาด้วย โยชิเอะก็เลยถามด้วยความเป็นห่วงว่า เร็นไปไหน ไม่สบายหรอ อาโอบะก็หัวเราะกลบเกลื่อน พูดติดขัด
จนคลาร่าพูดขึ้นว่า " ปกติพวกนายตัวติดกันตลอด แล้วเร็นไปไหนล่ะ พังแล้วเหรอ? " อาโอบะก็ตอบทันทีว่า " ไม่ใช่สักหน่อย! "
และคลาร่าก็จ้องไปที่เร็นที่ยืนอยู่ด้านหลังอาโอบะ จนโยชิเอะได้เอะใจ เลยถามว่า "คนที่มากับอาโอบะเป็นใครเหรอจ๊ะ เพื่อนอาโอบะเหรอ? " อาโอบะก็ตอบว่า "ใช่ครับ" แต่คลาร่าก็พูดขัดขึ้นมาว่า " คนนั้นแหละคือเขา "
พอเห็นว่าคลาร่ารู้ เร็นก็รีบคว้าจับมืออาโอบะและพาอาโอบะวิ่งหนีทันใด และคลาร่าก็ตะโกนบอกให้พวกเขาหยุด แล้ววิ่งตาม
เร็นพาอาโอบะวิ่งผ่านทางคนที่แออัดไปเรื่อยๆจนกระทั่งเข้าไปในตรอกซอยเปลี่ยวที่อยู่ด้านหลัง และพวกเขาก็วิ่งไปตามตรอก เลี้ยวไปอยู่หลายทาง ก่อนจะหยุดพักในตรอกที่คับแคบแห่งหนึ่ง
ขณะที่หยุดพักหอบหายใจ ทั้งสองก็มองไปตามทางก็ไม่เห็นคลาร่า แสดงว่าพวกเขาหนีคลาร่าได้พ้นแล้ว ซึ่งในตอนนี้อาโอบะก็ถามเร็นด้วยความเป็นห่วงและตกใจ เพราะอยู่ดีๆเร็นก็วิ่งแบบเต็มกำลัง อาโอบะก็กลัวว่าร่างกายของเร็นจะเป็นอะไร แต่เร็นก็ตอบว่าเขาไม่เป็นไร
และอาโอบะก็ถามเร็นว่า "นายไม่ชอบคลาร่ามากขนาดนั้นเลยหรอ? ถึงฉันจะไม่ชอบคลาร่า แต่ก็ไม่ถึงกับอยากวิ่งหนีหรอกนะ "
เร็นก็ตอบว่า " ไม่ใช่ว่าฉันไม่ชอบคลาร่า อาโอบะก็รู้หนิว่าเธอชอบตื๊อมากแค่ไหน " อาโอบะก็หัวเราะแหะๆแล้วตอบว่า " นั่นสินะ "
อาโอบะก็บอกกับเร็นว่า ถ้ามีโอกาสก็จะบอกเรื่องเกี่ยวกับเร็นให้กับเพื่อนๆทุกคน และไว้ค่อยขอโทษโยชิเอะกับคลาร่าทีหลัง ซึ่งเร็นก็ตอบตกลง
พออาโอบะหันหลังและชวนเร็นกลับไปที่ถนนอาโอยากิ เร็นก็กอดอาโอบะจากทางด้านหลัง นั่นทำให้อาโอบะตกใจและเป็นห่วงเร็น อาโอบะเลยตบที่แขนของเร็นเบาๆและถามเร็นว่า เป็นอะไร
เร็นตอบว่า ดีใจที่ตัวเองได้จับมืออาโอบะ และได้วิ่งไปด้วยกันกับอาโอบะ เพราะในตอนที่เขาอยู่ในร่างออลเมทสุนัขเขาทำแบบนี้ไม่ได้ เพราะเขาตัวเล็กเลยถูกอาโอบะอุ้มพาไปไหนมาไหนอยู่ตลอด แต่ในตอนนี้เขามีแขนที่จะโอบกอดอาโอบะได้ และมีขาที่จะวิ่งไปด้วยกันกับอาโอบะได้ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เร็นปรารถนามาโดยตลอด และในที่สุดมันก็เป็นจริง
และเร็นก็ซุกหน้าลงบนเส้นผมของอาโอบะ นั่นทำให้อาโอบะรู้สึกจั๊กจี้อยู่เล็กน้อย และอาโอบะก็จับแขนเร็นไว้ แล้วตอบว่า "ฉันก็รู้สึกดีใจเหมือนที่ได้วิ่งแบบนี้ไปพร้อมกับเร็น"
พอได้ยินอย่างนั้นเร็นก็เรียกชื่ออาโอบะไปหนึ่งครั้ง แล้วกอดอาโอบะไว้แน่นกว่าเดิม พร้อมกับพรมจูบที่ลำคอและใบหูของอาโอบะ นั่นทำให้อาโอบะหน้าแดง และรีบห้ามเร็นไว้ทันใด
แต่เร็นก็ตอบว่า "ขอโทษนะอาโอบะ ปกติฉันควบคุมตัวเองได้ แต่ที่ฉันอดใจไม่ได้ก็เป็นเพราะฉันอยากอยู่กับนายแบบนี้มาโดยตลอด ....ฉันทนไว้ไม่ไหวแล้ว " และเร็นก็เลียใบหูของอาโอบะ
ขณะที่อาโอบะพยายามพูดห้ามเร็นไปร้องครางไปพลาง และพยายามหนีออกจากอ้อมกอดของเร็นอยู่นั้น อาโอบะก็รู้สึกว่ามีอะไรดันอยู่ด้านหลัง (ซึ่งนั่นก็คือนุ้งชายของเร็นได้ตื่นขึ้นแล้วจ้าาา) อาโอบะก็คิดในใจแบบว่า โอ้วก้อชชช นี่เร็นกำลัง HoRny แต่เราจะมาทำกันตรงตรอกแบบนี้ไม่ได้นะ!!
ขณะที่เร็นกอดอาโอบะไว้ก็พูดว่า "ขอโทษนะ ฉันรู้ว่าร่างกายมันเป็นไปเองตามธรรมชาติ แต่ว่าพอเป็นแบบนี้ไร ฉันก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันยังไงดี"
พออาโอบะได้ยินอย่างนั้นก็รู้ว่าเร็นเกิดอารมณ์ทางเพศ และประเด็นคือเร็นดันมาฮีทตอนที่อยู่ข้างนอกด้วย แต่ถึงอย่างนั้น อาโอบะก็ไม่อยากทำร้ายจิตใจของเร็น และอาโอบะก็เกิดความใจอ่อน
อาโอบะเลยมองไปรอบๆบริเวณนี้ พอแน่ใจว่าแถวนี้ไม่มีคน อาโอบะก็หันไปหาเร็นแล้วบอกให้เร็นอยู่เฉยๆ ก่อนจะเอื้อมมือหมับเข้าที่นุ้งชายของเร็น ซึ่งเร็นก็ตกใจเล็กน้อย และเร็นก็เอื้อมมือมาจับนุ้งชายของอาโอบะเหมือนกัน
ขณะที่อาโอบะรู้สึกวาบหวามตรงหว่างขา เขาก็บอกเร็นว่า " ฉันบอกให้นายอยู่เฉยๆไง" เร็นก็ตอบว่า " แต่อาโอบะก็แข็งเหมือนกันนะ ".....
.
.
ต่อมาก็มีชอยส์ขึ้นมาให้เลือกว่าเราจะทำยังไง คือว่า ชอยส์ที่ให้เลือก แอดทำใจเลือกยากจัดๆ ว่าเอาฉากไหนมาแปลดี เพราะ แต่ละอันมันก็แซ่บนัวคนละแบบ
คือแอดคิดอยู่นานมาก สุดท้ายก็ตัดสินใจเลือกได้ค่ะ...
ส่วนแอดมินเลือกแปลอันไหนนั้น ก็มาลุ้นในคลิปที่แอดมินจัดทำซับไทยนะคะ
( แอดมินใช้สกิลอิ้งที่พอมีอยู่ จัดทำซับให้นะคะ )
โปรดอย่านำซับที่แอดมินจัดทำไปลงที่อื่นนะคะ ขอบคุณค่ะ
หากมีส่วนผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ที่นี้นะคะ
( แนะนำให้ใส่หูฟังค่ะ )
v
= = = = = = = = = = = = = = =
คลิกรับชมซับไทย
= = = = = = = = = = = = = = = = =
( หากวีดีโอไม่ขึ้น ให้ลงชื่อเข้าใช้ google chrome ก่อนเปิดวีดีโออีกครั้งนะคะ )
แบ่งปันความฟิน ปิ้วๆ
- - - - - - - - - - - - - - - - -
.
.
เสริมท้าย
หลังจากที่ทั้งสองมีอะไรกันเสร็จ อาโอบะก็รู้สึกอ่อนแรงอยู่บ้างเล็กน้อย และบ่นเร็นว่า
" นายนี่น้าา ดันมาฮีทอะไรตอนที่อยู่ในที่แบบนี้เนี่ย "
เร็นก็ขอโทษอาโอบะด้วยความรู้สึกผิด พออาโอบะเห็นสีหน้าเร็นรู้สึกผิดอย่างนั้นก็โกรธไม่ลง อาโอบะก็เลยบอกว่า
" ช่างเถอะ ถึงยังไงฉันก็ดันคล้อยตามไปด้วยนั่นล่ะ แต่หลังจากนี้....ต้องทำกันที่บ้านนะ " และอาโอบะก็บอกให้เร็นรีบใส่เสื้อผ้าและชวนเร็นรีบกลับก่อนที่จะมีคนผ่านมาแถวนี้ และเร็นก็ตอบตกลง
พออาโอบะเอื้อมมือไปจับมือเร็น เร็นก็จับมืออาโอบะขึ้นมาดูและเห็นรอยกัดที่ตัวเองทำไว้ ก็เลยขอโทษอาโอบะ พออาโอบะกำลังจะตอบว่าไม่เป็นไร ก็พลันชะงักเมื่อเร็นถูกเร็นเลียนิ้ว อาโอบะก็รีบห้ามเร็นด้วยความเขินว่า
"นายจะเลียไม่ได้นะ! " เร็นก็ตอบยิ้มๆว่า " ขอโทษที เผลอทำนิสัยแบบตอนที่อยู่ในร่างสุนัขน่ะ "
ซึ่งอาโอบะก็ไม่เชื่อเลยถามว่า " นายตั้งใจเลียใช่ไหม? " เร็นก็ตอบว่า " ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะ " และอาโอบะก็เลยพูดว่า " โกหกน่า นั่นฟังดูก็รู้แล้วว่านายโกหก " พอได้ยินอย่างนั้นเร็นก็ยิ้มกว้างและหัวเราะร่า พอเห็นอย่างนั้น นั่นก็ทำให้อาโอบะมีความสุขมากๆเพราะเป็นครั้งแรกที่เห็นเร็นยิ้มหัวเราะแบบนี้
ต่อมาอาโอบะก็จับมือเร็นขึ้นมาและเลียนิ้วเขาเหมือนกัน นั่นทำเร็นตกใจเบิกตากว้างเลยทีเดียว อาโอบะก็บอกว่า " เอาคืนน่ะ เอาล่ะ กลับบ้านกันเถอะ "
ซึ่งในตอนนี้เร็นก็กระพริบตาปริบๆ และใบหน้าก็แดงเรื่อ แต่อาโอบะก็แกล้งทำเป็นไม่เห็น เพราะถ้าเขาเห็นสีหน้าเร็นที่เขินแบบนั้น ตัวเองก็จะเขินไปด้วยเหมือนกัน
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น